नियमन /niyamana/
1.
1) связывающий
2) принуждающий
2. n.
1) связывание
2) см. नियम 1), 5)

Adj., m./n./f.

m.	sg.	du.	pl.
Nom.	niyamanaḥ	niyamanau	niyamanāḥ
Gen.	niyamanasya	niyamanayoḥ	niyamanānām
Dat.	niyamanāya	niyamanābhyām	niyamanebhyaḥ
Instr.	niyamanena	niyamanābhyām	niyamanaiḥ
Acc.	niyamanam	niyamanau	niyamanān
Abl.	niyamanāt	niyamanābhyām	niyamanebhyaḥ
Loc.	niyamane	niyamanayoḥ	niyamaneṣu
Voc.	niyamana	niyamanau	niyamanāḥ

f.	sg.	du.	pl.
Nom.	niyamanā	niyamane	niyamanāḥ
Gen.	niyamanāyāḥ	niyamanayoḥ	niyamanānām
Dat.	niyamanāyai	niyamanābhyām	niyamanābhyaḥ
Instr.	niyamanayā	niyamanābhyām	niyamanābhiḥ
Acc.	niyamanām	niyamane	niyamanāḥ
Abl.	niyamanāyāḥ	niyamanābhyām	niyamanābhyaḥ
Loc.	niyamanāyām	niyamanayoḥ	niyamanāsu
Voc.	niyamane	niyamane	niyamanāḥ

n.	sg.	du.	pl.
Nom.	niyamanam	niyamane	niyamanāni
Gen.	niyamanasya	niyamanayoḥ	niyamanānām
Dat.	niyamanāya	niyamanābhyām	niyamanebhyaḥ
Instr.	niyamanena	niyamanābhyām	niyamanaiḥ
Acc.	niyamanam	niyamane	niyamanāni
Abl.	niyamanāt	niyamanābhyām	niyamanebhyaḥ
Loc.	niyamane	niyamanayoḥ	niyamaneṣu
Voc.	niyamana	niyamane	niyamanāni

Существительное средний род

	ед.ч.	дв.ч.	мн.ч.
Nom.	niyamanam	niyamane	niyamanāni
Gen.	niyamanasya	niyamanayoḥ	niyamanānām
Dat.	niyamanāya	niyamanābhyām	niyamanebhyaḥ
Instr.	niyamanena	niyamanābhyām	niyamanaiḥ
Acc.	niyamanam	niyamane	niyamanāni
Abl.	niyamanāt	niyamanābhyām	niyamanebhyaḥ
Loc.	niyamane	niyamanayoḥ	niyamaneṣu
Voc.	niyamana	niyamane	niyamanāni

Monier-Williams Sanskrit-English Dictionary
---

  नियमन [ niyamana ] [ ni-yamana ] m. f. n. subduing , taming , overpowering Lit. Hariv.

   [ niyamana ] n. the act of subduing Lit. MBh. Lit. Kāv.

   restriction , limitation , definition Lit. Rājat. Lit. Kpr. Lit. Sāh.

   precept , fixed practice or rule Lit. W.

   coercion , humiliation Lit. MW.

---