Русско-санскритский словарь / русско-санскритский словарь.
Около 30 тысяч слов санскрита.
| m. | sg. | du. | pl. |
|---|---|---|---|
| Nom. | duṣprakṛtiḥ | duṣprakṛtī | duṣprakṛtayaḥ |
| Gen. | duṣprakṛteḥ | duṣprakṛtyoḥ | duṣprakṛtīnām |
| Dat. | duṣprakṛtaye | duṣprakṛtibhyām | duṣprakṛtibhyaḥ |
| Instr. | duṣprakṛtinā | duṣprakṛtibhyām | duṣprakṛtibhiḥ |
| Acc. | duṣprakṛtim | duṣprakṛtī | duṣprakṛtīn |
| Abl. | duṣprakṛteḥ | duṣprakṛtibhyām | duṣprakṛtibhyaḥ |
| Loc. | duṣprakṛtau | duṣprakṛtyoḥ | duṣprakṛtiṣu |
| Voc. | duṣprakṛte | duṣprakṛtī | duṣprakṛtayaḥ |
| f. | sg. | du. | pl. |
|---|---|---|---|
| Nom. | duṣprakṛti_ā | duṣprakṛti_e | duṣprakṛti_āḥ |
| Gen. | duṣprakṛti_āyāḥ | duṣprakṛti_ayoḥ | duṣprakṛti_ānām |
| Dat. | duṣprakṛti_āyai | duṣprakṛti_ābhyām | duṣprakṛti_ābhyaḥ |
| Instr. | duṣprakṛti_ayā | duṣprakṛti_ābhyām | duṣprakṛti_ābhiḥ |
| Acc. | duṣprakṛti_ām | duṣprakṛti_e | duṣprakṛti_āḥ |
| Abl. | duṣprakṛti_āyāḥ | duṣprakṛti_ābhyām | duṣprakṛti_ābhyaḥ |
| Loc. | duṣprakṛti_āyām | duṣprakṛti_ayoḥ | duṣprakṛti_āsu |
| Voc. | duṣprakṛti_e | duṣprakṛti_e | duṣprakṛti_āḥ |
| n. | sg. | du. | pl. |
|---|---|---|---|
| Nom. | duṣprakṛti | duṣprakṛtinī | duṣprakṛtīni |
| Gen. | duṣprakṛtinaḥ | duṣprakṛtinoḥ | duṣprakṛtīnām |
| Dat. | duṣprakṛtine | duṣprakṛtibhyām | duṣprakṛtibhyaḥ |
| Instr. | duṣprakṛtinā | duṣprakṛtibhyām | duṣprakṛtibhiḥ |
| Acc. | duṣprakṛti | duṣprakṛtinī | duṣprakṛtīni |
| Abl. | duṣprakṛtinaḥ | duṣprakṛtibhyām | duṣprakṛtibhyaḥ |
| Loc. | duṣprakṛtini | duṣprakṛtinoḥ | duṣprakṛtiṣu |
| Voc. | duṣprakṛti | duṣprakṛtinī | duṣprakṛtīni |
| sg. | du. | pl. | |
|---|---|---|---|
| Nom. | duṣprakṛtiḥ | duṣprakṛtī | duṣprakṛtayaḥ |
| Gen. | duṣprakṛtyāḥ, duṣprakṛteḥ | duṣprakṛtyoḥ | duṣprakṛtīnām |
| Dat. | duṣprakṛtyai, duṣprakṛtaye | duṣprakṛtibhyām | duṣprakṛtibhyaḥ |
| Instr. | duṣprakṛtyā | duṣprakṛtibhyām | duṣprakṛtibhiḥ |
| Acc. | duṣprakṛtim | duṣprakṛtī | duṣprakṛtīḥ |
| Abl. | duṣprakṛtyāḥ, duṣprakṛteḥ | duṣprakṛtibhyām | duṣprakṛtibhyaḥ |
| Loc. | duṣprakṛtyām, duṣprakṛtau | duṣprakṛtyoḥ | duṣprakṛtiṣu |
| Voc. | duṣprakṛte | duṣprakṛtī | duṣprakṛtayaḥ |
दुष्प्रकृति [ duṣprakṛti ] [ duṣ-prakṛti ] f. a mean nature or bad character Lit. Kād.
[ duṣprakṛti ] m. f. n. evil-natured , bad-tempered Lit. MBh.
---