Русско-санскритский словарь / русско-санскритский словарь.
Около 30 тысяч слов санскрита.
m. | sg. | du. | pl. |
---|---|---|---|
Nom. | yāyāvaraḥ | yāyāvarau | yāyāvarāḥ |
Gen. | yāyāvarasya | yāyāvarayoḥ | yāyāvarāṇām |
Dat. | yāyāvarāya | yāyāvarābhyām | yāyāvarebhyaḥ |
Instr. | yāyāvareṇa | yāyāvarābhyām | yāyāvaraiḥ |
Acc. | yāyāvaram | yāyāvarau | yāyāvarān |
Abl. | yāyāvarāt | yāyāvarābhyām | yāyāvarebhyaḥ |
Loc. | yāyāvare | yāyāvarayoḥ | yāyāvareṣu |
Voc. | yāyāvara | yāyāvarau | yāyāvarāḥ |
f. | sg. | du. | pl. |
---|---|---|---|
Nom. | yāyāvarā | yāyāvare | yāyāvarāḥ |
Gen. | yāyāvarāyāḥ | yāyāvarayoḥ | yāyāvarāṇām |
Dat. | yāyāvarāyai | yāyāvarābhyām | yāyāvarābhyaḥ |
Instr. | yāyāvarayā | yāyāvarābhyām | yāyāvarābhiḥ |
Acc. | yāyāvarām | yāyāvare | yāyāvarāḥ |
Abl. | yāyāvarāyāḥ | yāyāvarābhyām | yāyāvarābhyaḥ |
Loc. | yāyāvarāyām | yāyāvarayoḥ | yāyāvarāsu |
Voc. | yāyāvare | yāyāvare | yāyāvarāḥ |
n. | sg. | du. | pl. |
---|---|---|---|
Nom. | yāyāvaram | yāyāvare | yāyāvarāṇi |
Gen. | yāyāvarasya | yāyāvarayoḥ | yāyāvarāṇām |
Dat. | yāyāvarāya | yāyāvarābhyām | yāyāvarebhyaḥ |
Instr. | yāyāvareṇa | yāyāvarābhyām | yāyāvaraiḥ |
Acc. | yāyāvaram | yāyāvare | yāyāvarāṇi |
Abl. | yāyāvarāt | yāyāvarābhyām | yāyāvarebhyaḥ |
Loc. | yāyāvare | yāyāvarayoḥ | yāyāvareṣu |
Voc. | yāyāvara | yāyāvare | yāyāvarāṇi |
sg. | du. | pl. | |
---|---|---|---|
Nom. | yāyāvaraḥ | yāyāvarau | yāyāvarāḥ |
Gen. | yāyāvarasya | yāyāvarayoḥ | yāyāvarāṇām |
Dat. | yāyāvarāya | yāyāvarābhyām | yāyāvarebhyaḥ |
Instr. | yāyāvareṇa | yāyāvarābhyām | yāyāvaraiḥ |
Acc. | yāyāvaram | yāyāvarau | yāyāvarān |
Abl. | yāyāvarāt | yāyāvarābhyām | yāyāvarebhyaḥ |
Loc. | yāyāvare | yāyāvarayoḥ | yāyāvareṣu |
Voc. | yāyāvara | yāyāvarau | yāyāvarāḥ |
यायावर [ yāyāvara ] [ yāyāvará ] m. f. n. (fr. Intens.) going about , having no fixed or permanent abode Lit. TS.
[ yāyāvara ] m. a vagrant mendicant , saint Lit. Bhaṭṭ.
a Brāhman who has preserved his household-fire (?) Lit. W.
" wandering at large " , a horse selected for a horse-sacrifice Lit. L.
pl. ( also with [ gaṇāḥ ] ) N. of a family of Brāhmans (to which Jarat-kāru belongs) Lit. MBh. ( sg. = [ jarat-kāru ] Lit. L.)
n. the life of a vagrant mendicant Lit. BhP.