Русско-санскритский словарь / русско-санскритский словарь.
Около 30 тысяч слов санскрита.
m. | sg. | du. | pl. |
---|---|---|---|
Nom. | ūrdhvagatiḥ | ūrdhvagatī | ūrdhvagatayaḥ |
Gen. | ūrdhvagateḥ | ūrdhvagatyoḥ | ūrdhvagatīnām |
Dat. | ūrdhvagataye | ūrdhvagatibhyām | ūrdhvagatibhyaḥ |
Instr. | ūrdhvagatinā | ūrdhvagatibhyām | ūrdhvagatibhiḥ |
Acc. | ūrdhvagatim | ūrdhvagatī | ūrdhvagatīn |
Abl. | ūrdhvagateḥ | ūrdhvagatibhyām | ūrdhvagatibhyaḥ |
Loc. | ūrdhvagatau | ūrdhvagatyoḥ | ūrdhvagatiṣu |
Voc. | ūrdhvagate | ūrdhvagatī | ūrdhvagatayaḥ |
f. | sg. | du. | pl. |
---|---|---|---|
Nom. | ūrdhvagati_ā | ūrdhvagati_e | ūrdhvagati_āḥ |
Gen. | ūrdhvagati_āyāḥ | ūrdhvagati_ayoḥ | ūrdhvagati_ānām |
Dat. | ūrdhvagati_āyai | ūrdhvagati_ābhyām | ūrdhvagati_ābhyaḥ |
Instr. | ūrdhvagati_ayā | ūrdhvagati_ābhyām | ūrdhvagati_ābhiḥ |
Acc. | ūrdhvagati_ām | ūrdhvagati_e | ūrdhvagati_āḥ |
Abl. | ūrdhvagati_āyāḥ | ūrdhvagati_ābhyām | ūrdhvagati_ābhyaḥ |
Loc. | ūrdhvagati_āyām | ūrdhvagati_ayoḥ | ūrdhvagati_āsu |
Voc. | ūrdhvagati_e | ūrdhvagati_e | ūrdhvagati_āḥ |
n. | sg. | du. | pl. |
---|---|---|---|
Nom. | ūrdhvagati | ūrdhvagatinī | ūrdhvagatīni |
Gen. | ūrdhvagatinaḥ | ūrdhvagatinoḥ | ūrdhvagatīnām |
Dat. | ūrdhvagatine | ūrdhvagatibhyām | ūrdhvagatibhyaḥ |
Instr. | ūrdhvagatinā | ūrdhvagatibhyām | ūrdhvagatibhiḥ |
Acc. | ūrdhvagati | ūrdhvagatinī | ūrdhvagatīni |
Abl. | ūrdhvagatinaḥ | ūrdhvagatibhyām | ūrdhvagatibhyaḥ |
Loc. | ūrdhvagatini | ūrdhvagatinoḥ | ūrdhvagatiṣu |
Voc. | ūrdhvagati | ūrdhvagatinī | ūrdhvagatīni |
sg. | du. | pl. | |
---|---|---|---|
Nom. | ūrdhvagatiḥ | ūrdhvagatī | ūrdhvagatayaḥ |
Gen. | ūrdhvagatyāḥ, ūrdhvagateḥ | ūrdhvagatyoḥ | ūrdhvagatīnām |
Dat. | ūrdhvagatyai, ūrdhvagataye | ūrdhvagatibhyām | ūrdhvagatibhyaḥ |
Instr. | ūrdhvagatyā | ūrdhvagatibhyām | ūrdhvagatibhiḥ |
Acc. | ūrdhvagatim | ūrdhvagatī | ūrdhvagatīḥ |
Abl. | ūrdhvagatyāḥ, ūrdhvagateḥ | ūrdhvagatibhyām | ūrdhvagatibhyaḥ |
Loc. | ūrdhvagatyām, ūrdhvagatau | ūrdhvagatyoḥ | ūrdhvagatiṣu |
Voc. | ūrdhvagate | ūrdhvagatī | ūrdhvagatayaḥ |
ऊर्ध्वगति [ ūrdhvagati ] [ ūrdhvá-gati ] f. the act of going or tending upwards Lit. Suśr.
the act of skipping , bounding Lit. Pañcat.
[ ūrdhvagati ] m. f. n. going or tending upwards , reaching the heaven Lit. MBh. Lit. R.
m. fire Lit. L.