दाहुक /dāhuka/
1. см. दाहिन् ;
2. m. большой пожар

Adj., m./n./f.

m.	sg.	du.	pl.
Nom.	dāhukaḥ	dāhukau	dāhukāḥ
Gen.	dāhukasya	dāhukayoḥ	dāhukānām
Dat.	dāhukāya	dāhukābhyām	dāhukebhyaḥ
Instr.	dāhukena	dāhukābhyām	dāhukaiḥ
Acc.	dāhukam	dāhukau	dāhukān
Abl.	dāhukāt	dāhukābhyām	dāhukebhyaḥ
Loc.	dāhuke	dāhukayoḥ	dāhukeṣu
Voc.	dāhuka	dāhukau	dāhukāḥ

f.	sg.	du.	pl.
Nom.	dāhukā	dāhuke	dāhukāḥ
Gen.	dāhukāyāḥ	dāhukayoḥ	dāhukānām
Dat.	dāhukāyai	dāhukābhyām	dāhukābhyaḥ
Instr.	dāhukayā	dāhukābhyām	dāhukābhiḥ
Acc.	dāhukām	dāhuke	dāhukāḥ
Abl.	dāhukāyāḥ	dāhukābhyām	dāhukābhyaḥ
Loc.	dāhukāyām	dāhukayoḥ	dāhukāsu
Voc.	dāhuke	dāhuke	dāhukāḥ

n.	sg.	du.	pl.
Nom.	dāhukam	dāhuke	dāhukāni
Gen.	dāhukasya	dāhukayoḥ	dāhukānām
Dat.	dāhukāya	dāhukābhyām	dāhukebhyaḥ
Instr.	dāhukena	dāhukābhyām	dāhukaiḥ
Acc.	dāhukam	dāhuke	dāhukāni
Abl.	dāhukāt	dāhukābhyām	dāhukebhyaḥ
Loc.	dāhuke	dāhukayoḥ	dāhukeṣu
Voc.	dāhuka	dāhuke	dāhukāni

существительное, м.р.

	sg.	du.	pl.
Nom.	dāhukaḥ	dāhukau	dāhukāḥ
Gen.	dāhukasya	dāhukayoḥ	dāhukānām
Dat.	dāhukāya	dāhukābhyām	dāhukebhyaḥ
Instr.	dāhukena	dāhukābhyām	dāhukaiḥ
Acc.	dāhukam	dāhukau	dāhukān
Abl.	dāhukāt	dāhukābhyām	dāhukebhyaḥ
Loc.	dāhuke	dāhukayoḥ	dāhukeṣu
Voc.	dāhuka	dāhukau	dāhukāḥ

Monier-Williams Sanskrit-English Dictionary
---

 दाहुक [ dāhuka ] [ dā́huka ] m. f. n. burning (acc.) Lit. TBr. i , 1 , 2 , 2

  causing a conflagration Lit. ĀpŚr. v , 3 , 4

  [ dāhuka ] m. a conflagration Lit. ĀśvGṛ. ii , 8 , 14.

---